تحقیق در مورد چالشهای وزارت نفت و درجه اهمیت آنها 76 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 76 صفحه

قسمتی از متن .doc :

4. نتایج مطالعه آسیب شناسی صنعت نفت

شاخص های کلیدی عملکرد وزارت نفت که نمایانگر عملکرد آن در راستای تحقق برنامه های در نظر گرفته شده صنعت نفت می باشد و در مطالعه آسیب شناسی مورد اشاره، مورد بررسی قرار گرفته اند، به شرح زیر می باشند. این شاخص ها از میان شاخص هایی انتخاب شده اند که در سند بخشی سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت کشور بعنوان شاخص های بخش نفت و گاز در برنامه چهارم توسعه، تعیین شده و مورد تصویب قرار گرفته اند.

همچنین از میان تهدیدات خارجی و نقاط ضعف شناسایی شده صنعت نفت ایران، به منظور معنی دار شدن میزان تاثیر هر یک از این عوامل بر روی شاخص های ارایه شده فوق، بنابه نظر متخصصین، 12 عامل به عنوان مهمترین عوامل داخلی و خارجی انتخاب شده اند. این عوامل به همراه درجه اهمیت آنها، که بر مبنای امتیاز موزون آنها محاسبه شده است، در جدول 2 ارایه شده اند.

جدول 1. شاخص های کلیدی عملکرد وزارت نفت

ردیف

شاخص های کلیدی

ردیف

شاخص های کلیدی

ظرفیت تولید نفت خام

صادرات فرآورده های نفتی

نسبت نفت اکتشافی قابل استحصال به تولید نفت خام

واردات فرآورده های نفتی

ضریب بازیافت نفت خام (اولیه و ثانویه

متوسط مصرف گاز طبیعی

متوسط تولید میعانات گازی

صادرات گاز طبیعی

گاز در دسترس برای تزریق

واردات گاز طبیعی

مجموع تولید فرآورده های نفتی اصلی

گازهای سوزانده شده

مجموع مصرف فرآورده های نفتی اصلی

سرمایه گذاری از محل منابع خارجی

ماخذ: مطالعه آسیب شناسی، معاونت برنامه ریزی وزارت نفت.

همانطور که در جدول 2 دیده می شود، محدودیت در دسترسی به منابع مالی بین المللی و نیز محدودیت منابع مالی صنعت نفت برای سرمایه گذاری، به ترتیب دررتبه های اول وسوم اهمیت قرارگرفته اند؛از طرفی، آثار ناشی ازتحریمها و فشارهای بین المللی که به عنوان عامل دوم تعیین شده است نیز باعث محدودیت جذب سرمایه گذاری خارجی در صنعت نفت کشور می گردد. بدین ترتیب بنا به نظر متخصصین صنعت نفت، در حوزه مالی، مشکل تامین مالی پروژه های صنعت نفت، از مهمترین چالش های حال حاضر این صنعت می باشد.

جدول 2. مهمترین چالشهای وزارت نفت و درجه اهمیت آنها

ردیف

عوامل داخلی و خارجی

امتیاز موزون

محدودیت در دسترسی به منابع مالی بین المللی

96/12

آثار ناشی از تحریمها و فشارهای بین المللی

18/11

محدودیت منابع داخلی صنعت نفت برای سرمایه گذاری

85/9

محدودیت در دسترسی به تکنولوژی های نوین

77/9

افزایش هزینه اجرای طرح ها

89/8

مشارکت محدود بخش خصوصی

80/6

الگوی نامناسب مصرف

74/6

وقفه های عملیاتی فنی

26/4

عدم تحولات ساختاری و مشکلات مدیریتی

16/4

موانع قانونی

09/4

محدودیت در منابع انسانی متخصص

عدم استفاده از روشهای نوین بازاریابی

21/2

ماخذ: مطالعه آسیب شناسی، معاونت برنامه ریزی وزارت نفت

5. راهکارهای نوآورانه در جهت رفع مشکل تامین مالی

سرمایه گذاری، از مهمترین عوامل در جهت توسعه8 صنعت نفت کشور و به تبع آن توسعه اقتصادی کشور می باشد. با توجه به افت طبیعی میزان نفت خام کشور بدلیل وارد شدن اکثر میادین نفتی کشور به نیمه دوم عمر خود و در نتیجه افت فشار طبیعی آنها، و نیز بدلیل نیاز به افزایش توان تولید فعلی کشور به منظور حفظ جایگاه کنونی در اوپک و نیز تثبیت موقعیت ممتاز در عرصه سیاست بین الملل، جذب منابع مالی به منظورسرمایه گذاری درپروژه های متنوع صنعت نفت،از اهمیت فوقالعاده ای برخوردار است. از طرفی دستیابی به اهداف چشم انداز نظام در بخش نفت و گاز نیز مستلزم سرمایه گذاری های کلان در این صنعت می باشد. مطالعات برنامه جامع صنعت نفت نشان داده که میزان نیاز به سرمایه گذاری های جدید در طی 20 سال آینده بالغ بر 500 میلیارد دلار می باشد. به عبارت بهتر، این صنعت بطور متوسط سالانه نیاز به 25 میلیارد دلار سرمایه گذاری در سطوح مختلف بالا دستی و پایین دستی دارد.گذشته از آن، این حجم سرمایه گذاری در صنعت، اثرات مثبت چشمگیری را بر کل اقتصاد ملی به دنبال خواهد داشت. پیش بینی درآمدهای صادراتی حاصل از نتایج این سرمایه گذاری ها اعم از نفت خام، فرآورده و محصولات پتروشیمی موید آن است که طی 20 سال آینده درمجموع بیش از3800 میلیارد دلارعاید کشور خواهد شد؛ به عبارتی حدود 190 میلیارد دلار سالانه. این ارقام نشان دهنده پتانسیل های نهفته این صنعت برای تسریع در عبور اقتصاد ایران به سمت توسعه یافتگی و تحقق اهداف چشم انداز ملی است.

محدودیت در دسترسی به منابع مالی اعم از داخلی و بین المللی که عمدتاً ناشی از تحریم وفشارهای بین المللی است،افزایش هزینه های سرمایه ای طرحها وپروژه های صنعت نفت بدلیل افزایش شدید قیمتهای جهانی در سالهای اخیر، کاهش سهم درآمدی شرکت ملی نفت ایران از ارزش تولید نفت خام کشور و در نتیجه عدم امکان استفاده از آن در طرح های توسعه ای خود و مسایل قانونی در کشور در بخش نفت و گاز که باعث